BROOKLINE, Mass. — Geef toe, je bent jaloers op Stewart Hagestad. Twee weken geleden verdedigde de beste mid-amateur ter wereld met succes zijn titel op de Anderson, een prestigieus tweemansevenement op Winged Foot. (“Ik had een goede partner.”) Deze week, door middel van zijn tweede US Mid-Amateur overwinning afgelopen herfst, deed hij het in de US Open.
Het was ook niet de eerste keer. Hagestad speelde de US Open 2017 dankzij zijn eerste Mid-Am, waarna hij elk van de volgende twee jaar door de kwalificatie kwam. Hij speelde twee keer de Masters en was in 2017 laag amateur. Vorige maand won hij het Coleman Invitational mid-am-evenement in Seminole. Vorig jaar won hij de Crump Cup, een ander groot evenement halverwege de ochtend in Pine Valley. Hij is de enige mid-am in drie opeenvolgende US Walker Cup-teams. Deze week maakte hij de cut bij The Country Club. Het is een hele run geweest.
“Ik heb meer bereikt dan ik ooit voor mogelijk had gehouden in het amateurspel”, zegt Hagestad, 31, opgewekt, ondanks het schieten van een derde ronde van 79 die hem een flink eind op het bord liet. Hij speelt zondag om 8:49 uur in de eerste paring met Harris English
Hij is opgewekt omdat hij het gebabbel op de sociale media negeert. Hagestad is een makkelijk doelwit. Lang, knap, gepolijst, welbespraakt, lid van meerdere exclusieve clubs – Los Angeles Country Club, de gastheer van de US Open van volgend jaar, en Deepdale op Long Island – en, volgens de keyboardkrijgers, een professionele golfer die zich voordoet als een midden amateur.
“Ik ben nu op het punt dat ik niet eens naar Twitter kijk”, zegt Hagestad. “Ik probeer het echt niet te doen. Als er 100 reacties op sociale media worden gemaakt, kunnen 99 van hen geweldig en super ondersteunend zijn, en zelfs als er één negatieve is, doet het nog steeds pijn.”
Het klopt dat Hagestad al een half jaar niet meer volgens een traditioneel schema werkt. Maar dat betekent niet dat hij helemaal niet heeft gewerkt. Na zijn afstuderen aan het USC in 2013, waar hij een solide maar weinig spectaculaire universiteitsspeler was, ging Hagestad naar New York om te werken als investeringsanalist bij KTR Capital Partners. Hij verhuisde naar Oak Tree Residential en vervolgens terug naar Californië, waar hd stints deed bij Merrill Lynch, Crescent Capital en Houlihan Lokey. Hij heeft de afgelopen twee jaar het MBA-programma aan de USC Marshall School of Business gevolgd en heeft in de zomer stage gelopen bij Platinum Equity.
Er zijn echter hiaten in de chronologie van zijn cv; Hagestad heeft de luxe gehad om pauzes te nemen van het werk om zich op zijn golf te concentreren. Dat is mogelijk vanwege een financieel vangnet dat de meesten niet hebben. Hagestad weet dit. Het is geen geheim. Hij doet niet alsof hij het hele jaar door aan een bureau is geketend, hier of daar een uur zoekend om ballen te slaan. Hij staat er echter op dat zijn focus per seizoen verschuift.
“Ik speel niet echt veel tussen oktober en maart”, zegt hij. “De laatste twee jaar zat ik op school. Daarvoor zou ik acht maanden werken en daarna vier maanden spelen. Ik gaf promoties en loonsverhogingen op. Ik haalde de decanenlijst in twee van de vier semesters op de business school, en ik slaagde voor het SIE-examen na mijn afstuderen.
“Mijn hele februari was van 7 tot 10 uur om interviews te doen, daarna les tot 2 of 3. Ik begrijp dat dat heel anders is dan van 8 tot 6 werken, maar ik denk graag dat ik redelijk goed was in het balanceren van alles. Ik kreeg een unieke kans en die heb ik gegrepen.”
Daarin ligt de beknopte verklaring voor Hagestads opmerkelijke amateurcarrière: hij weet hoeveel geluk hij heeft met de flexibiliteit die hij heeft. Neem je het hem kwalijk dat hij er misbruik van maakt?
Wat de toekomst biedt: Hagestad zal in juli naar Chicago gaan voor een 30-daagse training voor een nieuwe baan bij BDT Capital Partners, en vervolgens teruggaan naar New York City terwijl BDT zijn kantoor in Florida uitbouwt. Het plan is om naar Zuid-Florida te verhuizen als dat gebeurt. Qua golf heeft hij één laatste doel: volgend jaar in zijn vierde achtereenvolgende Walker Cup-team spelen in St. Andreas.
“Dan zou ik graag de metaforische zonsondergang tegemoet rijden. Ik steek veel moeite en energie in golf, en ik zal altijd gepassioneerd blijven door het spel. Ik verwacht niet dat mijn spel in de toekomst op hetzelfde niveau zal blijven; dat zou niet realistisch zijn. Maar ik kijk uit naar de hoofdstukken die in de toekomst komen.”
.